اهمیت فرزندپروری
آسيبپـذيری كودكان در محيطهای پرتنش خانوادگی اهميت تعاملات زوجی و والد- فرزندی را بيشتر آشكار كرده است. تعامل Interaction ميان والدين و فرزندان با روش فرزندپـروری آنـان ارتباط دارد و به دليل انطباق مداومی كه در آن صورت ميگيرد، پديـدهای پويـا (phenomena Dynamic ) است. روانشناسـان رشـد، همـواره علاقهمند بـودهانـد تـا چگـونگی تـأثير روشهـای تربيتـی والـدين را بـر رشـد قابليتهای اجتماعی كودكان از طريـق فرزندپروری مطالعـه و بررسی نمايند . دیدگاهی که والدین در برخورد با فرزندان خود اعمال میکنند در شکلگیری رشد و تکامل کودک در سنین اولیه زندگی و خصایص بعدی شخصیت و رفتار تاثیر فراوان و عمیقی دارد. معضلات طرد کودک یا فقدان رابطه عاطفی بین مادر و کودک در پیدایش اختلالات رفتاری کودکان نقش مهمی دارد.
فرزند پروری
فرزندپروری فعاليت پيچيدهای است و شـامل روشهـا و رفتارهـای ويژهای میباشد كه به طور مجزا يا در تعامل با يكديگر بر رشد كودك تأثير ميگذارند. مهارتهای فرزندپروری شیوههای هستند که والدین براساس آنها فرزندان خود را تربیت میکنند مانند پذیرش و طرد، آزادگذاری و محدودسازی و نظایر آنها. در واقع، پايه و اساس شيوه فرزندپروری مبين تلاشهای والدين برای كنتـرل و اجتماعی كردن كودكانشان است .
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.